mariene worm. Zeer lange, dunne donkere worm: bijna altijd langer dan een meter, gewoonlijk 5-15 m, in extreme gevallen tot 30 m lang. Dikte 5 mm of minder. Ogen nauwelijks zichtbaar. Zwart of donkerbruin, jongere exemplaren lichter. Wordt ook langste snoerworm genoemd. Lees meer

Hoefijzerworm. Mariene soort. Tentakelkrans in diameter 5-10 mm, koker enkele cm hoog, geelbruin. Krans zilverwit of geelachtig. Zichtbaar is alleen de hoefijzervormige tentakelkrans (lophophoor), op een  hoornachtige, deel samentrekbare koker. Leeft op of ingeboord in kalksteen of ander stevig substraat. In het midden zit de mondopening. Het wormachtige dier heeft geen geledingen zoals borstel- of ringwormen. De tentakels worden bij verstoring snel ingetrokken. Oosterschelde. Schaars. Lees meer

Borstelwormen. Mariene soorten. Slijmkokerwormen zijn gelede wormen (ongeveer honderd segmenten) die leven in een zelf gegraven gang in slibachtig zand of slib, zelden in zand. Alleen de lange en fijne geel-oranje draden steken boven de gang uit waar ze in alle richtingen verspreid op het zand liggen. Deze draden, met een diameter van 2 à 3 mm, trekken zich bij de minste aanraking samen. De worm zelf, die niet zichtbaar is, meet 25 tot 30 cm en heeft een diameter van 1 tot 2 cm. Hij is zalmkleurig, helderbruin of bleekgeel; de kieuwen, die zich net achter de tentakels bevinden, zijn donkerrood.   Lees meer

Borstelworm. Marien. Deze soort uit de familie Sabellidae, de Waaierkokerwormen, heeft mooi gekleurde 'geveerde' tentakels, die in een krans staan. De diameter daarvan kan meer dan 6 cm zijn. De kleuren liggen vaak in twee of drie banden: afwisselend roodbruin en wit. De koker staat doorgaans op hard substraat. Volwassen dieren kunnen tot 40 cm worden. De meeste exemplaren worden echter niet groter dan 20 cm. Bij de geringste verstoring trekt het dier de tentakelkrans in. Wordt ook waaierkokerworm genoemd. Lees meer

Mariene spons. Een tot 2-5 mm dikke korstvormende spons, qua omvang afhankelijk van het substraat, tot enkele vierkante decimeters. Met duidelijke aders in een sterpatroon. Waar aders kruisen, zit een uitstroomopening (vaak moeilijk te zien). Oppervlak  ruw aanvoelend doordat de skeletnaalden in groepjes naar buiten steken. De ronde uitsrtoomopeningen tussen de aders onderscheiden deze spons van andere korstvormende soorten.

Lees meer