Bericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op maandag 20 januari 2014

Al jaren wordt er eind januari, begin februari, door de Stichting Anemoon een duikweekend georganiseerd in Zeeland. De achterliggende gedachte is MOO formulieren ingevuld krijgen in een tijd van het jaar, dat er minder gedoken wordt.

Lees meer

Zeeanemoon. Tot 15 cm (tot 6 cm hoog, tentakels, 2 cm). Groot, breed, met korte dikke tentakels. Zuil met  bobbeltjes (zuigwratten), met soms aangeplakte voorwerpen. Bruin, oranjegeel, rood, groen, paars. Op de mondschijf vaak helderrode, zich splitsende dubbele lijnen, lopend van de tentakels naar de rand van de mondschijf en om de voeten van de tentakels. Tentakels vaak helderder, eenkleurig, of met een kleurverloop.

Lees meer

Zeeanemoon. Tot 3 keer langer dan breed. Zachte kleuren als lichtroze, oranje, bruin of beige, ook melkwit. Tentakels  meestal lichter dan de zuil, soms met lichte ringpatronen. Plumeauvormig, met veel korte, dunne tentakels op een geplooide golvende mondschijf, die breder is dan de zuil. Zuil in gunstige gebieden lang en slank. Grootte afhankelijk van omstandigheden: bij veel stroming en voedsel tot 20 cm lang, tentakelkrans tot 10 cm diameter. In de getijdezone, bij  minder stroming en lagere zoutgehaltes veel kleiner. Lees meer

Zeeanemoon. Zuil 5-10 cm hoog, 1-2 cm in diameter. Mondschijf dubbel zo breed als de zuil. Lange tentakels die als bij een treugwilg omlaag hangen. Zuil slank, glad zonder schelpfragmenten en beige met vage wit/grijze lengtestrepen. Mondschijf meestal lichter, mondlippen vaak donkerder. Tentakels doorzichtig met zwartgerande, witte lijnen. Bij aanraking samentrekkend tot een plat bolletje waarop de strepen straalsgewijs naar de rand lopen. Vastgehecht op vaak deels met slib of zand bedekt substraat.

Lees meer

De Wasroos is één van de bekendste Europese zee-anemonen. In de Nederlandse kustwateren is de soort echter zeldzaam: er zijn slechts enkele keren individuen waargenomen. Een soort om speciaal op te (blijven) letten dus! Kenmerkend voor deze relatief grote soort zijn de lange en dikke, vaak lichtgroene tentakels met paars/roze toppen. De zuil zit vaak tussen stenen verstopt. Wanneer meerdere exemplaren bij elkaar staan, lijkt het alsof over een groot oppervlak tentakels uit de rotsen naar voren komen. Kenmerkend is het feit dat de tentakels bij het droogvallen niet of nauwelijks worden ingetrokken, dit gebeurt hoogstens bij zeer sterke verstoring.

Lees meer