Delta
Zones in de Delta, klik op een zone voor meer details.
De Deltawateren van Zeeland en Zuid-Holland waren de armen van grote rivieren die uitmonden in de Noordzee. Het ging hierbij om de uitlopers van de Schelde, de Rijn en de Maas. De armen zijn voornamelijk uitgesleten door zeedoorbraken, en minder door de spoeldende werking van de rivieren. In deze delta was er overal een geleidelijke overgang van zoet naar zout water. Om het land tegen de zee te beschermen zijn in de loop van de geschiedenis steeds hogere en sterkere dijken langs de rivierarmen gebouwd. De watersnoodramp van 1953 zorgde ervoor dat er een Deltaplan kwam, wat betekende dat de meeste zeearmen geheel of gedeeltelijk werden afgesloten van de Noordzee. Er onstonden zo een aantal zoetwater en brakwater meren, waarin geen getij meer voorkwam. Doordat de waterhuishouding in elke zeearm weer anders geregeld is, zijn de leefomstandigheden voor planten en dieren ook in elk water anders. Kortom, er is door menselijk ingrijpen een bijzonder gebied onstaan met veel uiteenlopende habitats.
Het Hollandsch Diep is een Natura-2000 gebied die het water van de Rijn en de Maas naar zee brengt via het Krammer-Volkerak en het Haringvliet. Het Hollandsch Diep is voornamelijk ontstaan door zeedoorbraken. De Sint-Elizabethsvloed in 1421 heeft daarbij voor een belangrijke doorbraak gezorgd. Nabij Willemstad vormt de Haringvlietbrug de scheiding tussen het Haringvliet en het Hollandsch Diep en de Volkeraksluizen vormen de scheiding met het Krammer-Volkerak.
Het Haringvliet is de zeearm tussen Voorne-Putten en Goeree-Overflakkee. Het mondt uit in zee, waarvan het afgescheiden is door sluizen die in 1970 gebouwd zijn.
Het Krammer-Volkerak was een gevaarlijk stuk water, dat na de bouw van de Deltawerken ontdaan is van het getij en zoet geworden is. Het Krammer-Volkerak, gaat over in de Grevelingen, wat een groot zoutwatermeer is, dat permanent afgesloten is van de Noordzee. Om de waterkwaliteit te verbeteren is er een doorlaat gebouwd naar de Oosterschelde.
Het zuidelijke deel van het estuarium bestaat uit de zeearmen die onstaan zijn als uitlopers van de Schelde. De meest zuidelijke zeearm is de Westerschelde. Deze zeearm is de enige die zijn natuurlijke staat heeft behouden, behalve dat hij regelmatig wordt uitgebaggerd om de scheepvaart naar Antwerpen een onbelemmerde doorgang te bezorgen. Noordelijk van de Westerschelde ligt de oude uitmonding van de Schelde, genaamd de Oosterschelde. Aan de landzijde is de Oosterschelde afgesloten van de rivier de Schelde. De Oosterschelde kan indien nodig volledig van de Noordzee worden afgesloten door de Oosterscheldekering. Doordat de kering doorgaans open staat, is de Oosterschelde wel volledig zout gebleven. De Oosterschelde kering dempt alleen de getijden-werking. Daardoor is kon het gebied in gebruik blijven voor de schelpdiercultuur en is een uniek zoutwatergebied behouden gebleven. Door het rustiger water is het gebied ook zeer geliefd bij sportduikers.