Zeenaaktslak. Tot 14 mm. Wit of lichtgeel, iets  transparant. Brede, ovale slak. Het mantelschild bedekt het hele lichaam en is bezet met ronde, ongelijke, wratachtige tuberkels. Daartussen staan stevige kalknaalden. De tuberkels midden op de rug zijn groter. Rhinoforen met ca. 12 lamellen, stekend uit een gladde opening. Kieuwkrans met ca. 14 enkelvoudig geveerde kieuwen. Eisnoer als gespiraliseerde, meerdere windingen vormende lage band, het smalle deel zit vastgehecht aan hard substraat. Zeldzaam. Noordzee. Vroeger ook in het kustgebied gevonden.  

Zeenaaktslak. Ook in brak water. Tot 120 mm. Grote, ovale soort met breed mantelschild met halfronde wratachtige tuberkels. Rhinoforen schuin gelamelleerd en intrekbaar. Kieuwkrans op de rug met 7-9 drievoudig geveerde kieuwen. Mondopening in een klein mondveld met aan weerszijden zeer kleine mondtentakels. In Nederland zeldzaam. O.a. bekend van Den Helder, Vlissingen, Grevelingenmeer, westelijke deel Oosterschelde. Spoelt ook op het strand aan.

Zeenaaktslak. Afmetingen: Tot 12 cm. Mantel aan bovenzijde rozebruin, soms geelwit, lichtbruin tot donker roodbruin. Onderkant mantel meestal geelbruin, randen met typische bruine vlekjes. Op de rug een grote kieuwkrans. Ovaal, naar de rand afgeplat. Op de huid kleine wratjes en enkele grotere (zuurklieren), met lichtere, stervormige verkleuring rondom. Eisnoeren in een gedraaid, dik, wit of crème, open spiraalvormig golvend lint. Ooit massaal (2001-2004), tegenwoordig minder algemeen (Oosterschelde).