Zeenaaktslak. Tot 35 mm. In Nederland vaak geel- tot oranjebruin, met witte puntjes op rug en rhinoforen. Op de flanken staande witte klieren vormen een onderbroken lijn. Geen rode tot zwarte vlekken zoals bij andere kroonslakken. Forse soort. Zijkant van de rug met 8-10 forse, vrij gladde, gezwollen papillen, dicht bezet met 8-12 vlakke wrattige tuberkels. Rhinoforen glad met trompetvormige schede, ca 4 keer zo lang als de schedes. Eieren als van de Roodgevlekte kroonslak, maar groter en grover van structuur. Schaars. Oosterschelde.

Zeenaaktslak. Tot 15 mm. Lichaam wit tot lichtgeel, met karmozijnrode tot bruine vlekken en een karakteristieke rode vlek aan de binnenzijde onderaan de papillen. Vertakkingen middendarmklier in de papillen wit, lichtbruin of roze. Meeste tuberkeltoppen vaak ook met rode pigmentvlek. Rhinoforen glad en intrekbaar in een schede. Aan de zijkanten van de rug twee rijen met 5-8 gepaarde papillen, met daarop wrachtachtige tuberkels. De rugzijde van de staart kaal. Eisnoeren vormen een wit, 3 mm hoog, plat in harmonicavorm gevouwen lint. Waddengebied, Noordzeekust, Zeeland. Vooral algemen in centraal en westelijk deel Oosterschelde.