Mariene huisjesslak. Tot 8 mm. Lichtbruin, topwindingen vaak wat donkerder. Het huisje komt overeen met dat van het Gewone muizenoortje, maar is slanker. Tot 8 vrij vlakke windingen. Aan beide zijden in de mondopening zitten meerdere tandvormige plooien, dus ook in de buitenlip. Geen navel. Oppervlak glad met alleen groeilijnen. Onder stenen, in hout, Meestal in het litoraal en sublitoraal. Zeeland en Waddengebied. Lijkt inmiddels een schaarse soort.

Mariene huisjesslak. Tot 7 mm. Wit, glanzend, opperhuid bruingeel. 6-7 vrij vlakke windingen, de laatste winding ca. 65% van de totale schelphoogte. Aan de columellaire zijde in de mond steeds twee witte tandvormige plooien. Mondopening spits, geen operculum. Oppervlak met alleen groeilijnen. Dier met korte koptentakels die aan het uiteinde knopvormig zijn. Lichaamskleur wit, deels glasachtig transparant. Leeft vaak ondergronds onder deels in de bodem liggende stenen langs de hoogwaterlijn, op vaak min of meer grofzandige bodems. Zeer plaatselijk in Zeeland.

Mariene huisjesslak van kweldergebied. 10 x 6 mm, meestal kleiner. Bruin tot paarsachtig, vaak wat glanzend. Dunschalig huisje met 6-7 windingen. Glad met alleen groeilijnen. De top is spits, de mondopening eivormig met op de binnenlip meestal 3 tandvormige plooien. Er is geen navel. In de mondopening zit geen afsluitplaatje (operculum). Leeft op schorren en kwelders en in en rondom brakwatergebieden, met name te vinden op de bodem in lamsoor-vegetaties. Vrij algemeen in het Waddengebied en in Zeeland.